III Niedziela Wielkanocna

Święty Łukasz opowiada nam, o niezwykłej drodze uczniów Jezusa. Szli pełni niepewności, ponieważ słyszeli przesłanie, że Jezus żyje, ale jeszcze wątpili w jego Zmartwychwstanie. Szli rozprawiając ze sobą skupieni na własnym smutku. Ich smutek jak zasłona całunu przysłaniała jasność duchowego widzenia, byli jak opisuje autor Dziejów Apostolskich niezdolni rozpoznać Jezusa Chrystusa. On zaś niepostrzeżenie przyłączył się do ich gromady i szedł razem z nimi. Zmartwychwstały pełen współczucia i wyrozumiałości tłumaczy im Pisma i łamie z nimi chleb. W ten sposób zapala ich serca i otwiera ich oczy, aby mogli go rozpoznać. Ta niezwykła droga niejednokrotnie jest drogą każdego z nas. Doświadczeni życiowymi porażkami, własną słabością, nieustannym pragnieniem czegoś więcej niż tylko tym co przynosi dzień za dniem, całym sobą wołamy, że w Bogu i Jego Słowie jest wszystko czego pragniemy. Dzisiejsza niedziela staje się okazją do spotkania ze Zmartwychwstałym w tajemnicy Eucharystii i blasku Jego Słowa. Dzięki naszemu zaangażowaniu może stać się tajemnicą osobistego spotkania z Chrystusem i doświadczenia niezwykłej mocy Zmartwychwstałego, który Swoja obecnością rozprasza każdy lęk i mrok niewiary dzieląc się z nami mocą Bożą.

„ Już dzień się chyli na zachodzie,
Wieczorny mrok spowija ziemię;
Pozostań z nami, wieczne Światło,
Na Twą obecność otwórz serca…

Niebawem skończy się wędrówka
I dzięki Twemu zmartwychwstaniu
Wejdziemy w progi domu Ojca,
Byś tam wieczerzał razem z nami”.